Het Tibet conflict is ontstaan uit verschil van historisch inzicht over de grenzen en de status van Tibet. In de 16 eeuw werd Tibet bezet door de Mantsjoes een groep uit China. Jaren hadden ze daar de macht. Totdat Tibet weer onafhankelijk werd. Toen in 1907 de Russen en Britten Tibet als onderdeel van China benoemden, begon het conflict. China wilde Tibet terug hebben en viel in 1910 hem voor het eerst binnen. Toen China Tibet ingenomen had, was er niet heel veel van te merken. China had geen echte leiding over Tibet. In 1949 viel Mao Zedong met zijn Volksrepubliek Tibet weer binnen. Hier was wél veel van te merken en de Tibetanen werden hevig onder druk gezet. Zij waren het hier niet mee eens en wilden hun eigen cultuur behouden. De leiders
hadden hierin een grote rol. De Dalai Lama strijdt voor een oplossing zonder geweld, maar wel de Tibetaanse cultuur behouden. Mao Zedong wilde de regio Tibet hebben en de macht hebben om de Tibetaanse cultuur en economie te onderdrukken.
Na vele onderhandelingen en gesprekken geloofde de Dalai Lama er niet meer in en werden de onderhandelingen gestaakt. Op dit moment is er niet veel veranderd. De Dalai Lama heeft min of meer de Chinese onafhankelijkheid erkent en houdt zich meer bezig met het behouden van de Tibetaanse cultuur. Tibet wordt nog steeds bezet en een snelle oplossing zal waarschijnlijk niet komen. Maar in het hele conflict hebben beide leiders zich tot het uiterste gezet om hun eigen standpunt te verdedigen.
Wij zijn het erover eens dat Tibet een vrij land moet worden. Tibet heeft een eigen cultuur en samenleving en deze moet niet worden verstoord door het onderdrukkende China. De economie van Tibet wordt sterk geremd en ook verdere ontwikkelingen worden enigszins tegengehouden. Verder heeft China zelf niet veel aan Tibet als land erbij, het gaat ze alleen om macht. Ook al zou China Tibet officieel als land krijgen, toch zou er nooit tevredenheid zijn onder het Tibetaanse volk. Het brengt nu alleen maar opstanden, armoede en geweld met zich mee, dus moet dit conflict zo snel mogelijk worden opgelost. Op welke manier en wanneer het kan worden opgelost, weten wij ook niet. Wij zullen in ieder geval altijd de kant van Tibet blijven steunen.
hadden hierin een grote rol. De Dalai Lama strijdt voor een oplossing zonder geweld, maar wel de Tibetaanse cultuur behouden. Mao Zedong wilde de regio Tibet hebben en de macht hebben om de Tibetaanse cultuur en economie te onderdrukken.
Na vele onderhandelingen en gesprekken geloofde de Dalai Lama er niet meer in en werden de onderhandelingen gestaakt. Op dit moment is er niet veel veranderd. De Dalai Lama heeft min of meer de Chinese onafhankelijkheid erkent en houdt zich meer bezig met het behouden van de Tibetaanse cultuur. Tibet wordt nog steeds bezet en een snelle oplossing zal waarschijnlijk niet komen. Maar in het hele conflict hebben beide leiders zich tot het uiterste gezet om hun eigen standpunt te verdedigen.
Wij zijn het erover eens dat Tibet een vrij land moet worden. Tibet heeft een eigen cultuur en samenleving en deze moet niet worden verstoord door het onderdrukkende China. De economie van Tibet wordt sterk geremd en ook verdere ontwikkelingen worden enigszins tegengehouden. Verder heeft China zelf niet veel aan Tibet als land erbij, het gaat ze alleen om macht. Ook al zou China Tibet officieel als land krijgen, toch zou er nooit tevredenheid zijn onder het Tibetaanse volk. Het brengt nu alleen maar opstanden, armoede en geweld met zich mee, dus moet dit conflict zo snel mogelijk worden opgelost. Op welke manier en wanneer het kan worden opgelost, weten wij ook niet. Wij zullen in ieder geval altijd de kant van Tibet blijven steunen.